Rode Wijn.

Na mijn "vrolijke" bericht van afgelopen vrijdag ben ik maar het tuinmeubel gaan beitsen, de zon scheen lekker, en door er even goed tegenaan te gaan was ik met een uurtje klaar. Door de tegenvaller waren we natuurlijk even pissed off, maar het heeft ons wel gesterkt in de beslissing om te gaan. Even ter rechtzetting; we zijn niet zo onnozel dat we denken dat er in Frankrijk geen belasting en energierekeningen bestaan, of dat je daar niet tegen problemen aan kunt lopen, maar we zijn het hier in Holland gewoon zat. Ik met name, kan me nogal druk maken over bepaalde dingen, en ik kan hier dan mijn ei niet kwijt, overal mensen, auto's, huizen......geen rust in mijn kop. Ik stel me voor dat als ik in Frankrijk de kolder krijg, dat ik dan een lekker stuk kan gaan lopen, even mijn verstand op nul, lekker mijn camera over mijn schouder en gewoon alles even los laten. Hier lukt me dat niet. 

En wat heeft dit alles met de titel te maken? Niets....of eigenlijk wel, want zie je, ik ben geen wijndrinker. Eigenlijk helemaal geen echte drinker, in de zomer vind ik het leuk en lekker om mojito's te maken, en heel soms lust ik ook een baco'tje, maar wijn en dan vooral rode.....BBbbbrr....Maar ja, ik ga naar het land van de wijn, dus moet ik integreren, toch? Ik naar de slijter, en het verhaal uitgelegd, MizzEl wil aan de wijn, waar begin ik mee? Hele uitleg gehad, en er werd mij aangeraden te beginnen met een heel licht en fruitige Beaujolais Villages. Awel, thuis aangekomen de fles ontkurkt, ingeschonken en voila! De vullingen sprongen van mijn tanden. Ik dacht: de aanhouder wint, dus hup! Nog een slokje! Iets minder heftig.....na een slokje of 4 begon het zowaar te smaken, en na een halve fles was ik erg vrolijk en hield  heel veel van wijn. ahem. Effe serieus, ik denk dat ik qua wijndrinken geen expert zal worden, maar merk wel dat ik het kan leren drinken, met mate(n). Salut!

De Beslissing

Gistermiddag om 5 uur aan de keukentafel, hebben Jo en ik de knoop doorgehakt. We gaan. We gaan ervoor.We doen het. God het is vreemd om het zo zwart op wit te zien, maar het voelt goed, maar ook een beetje verdrietig. De druppel was weer een onmogelijke zakelijke rekening die we binnen kregen, of we maar even 6000 euro voor 2 april bij willen betalen aan energie kosten...???? 6000 euro?????? Voor 1,5 jaar levering van energie aan een ruimte van pakweg 45 vierkante meter.....wat blijkt....
als ondernemer betaal je een (veel) hoger tarief......schandalig. Je bent al 200 euro per maand kwijt aan energie BELASTINGEN, daar heb je dus nog niet eens stroom of gas voor, nee, alleen belastingen.....leuker kunnen ze het niet maken nee....Daarbij komt dat we net 7000 euro hadden weggebracht naar- jawel- de belastingen omdat ze ons blijkbaar onterecht hyptotheek rente teruggaaf hadden gegeven over 2008....en zorg toeslag.....heb je dus geen recht meer op als je jezelf probeert te bedruipen...en verdienden we nou bakken met geld......dan zeg ik terecht, maar helaas, ook wij moeten gewoon van een normaal salaris rond zien te komen.
Ik wordt er zo moe van in dit land, je moet betalen, maar ziet er niks voor terug.
Zo lekkere klaagzang, maar het moest even van mijn hart! Kutland.

Wat ga ik missen?

Wat denk ik te gaan missen als ik in Frankrijk woon? Misschien leuk om nu een lijstje te maken en dan terug te kijken over een jaar ofzo, als ik er woon. Wie weet zeg ik dan: " Jeetje, belachelijk, dat ik dat dacht te missen!" Of mis ik de dingen van nu dan inderdaad, we zullen zien.

* Mijn familie. Da's duidelijk. Vooral het even komen aanwaaien voor een bakkie, of effe samen het dorp in, of het af en toe lekker koken en eten met z'n allen. Mijn kleinkinderen die ik dan niet zomaar even kan zien. Mijn ouders in zeeland. Gelukkig zijn die lekker reislustig, en nog jong en fit.

* Vrienden. Die heb ik niet zoveel, maar 1 echte beste vriendin,Ineke, en die mag gewoon mee als ze wil, da's dus ook duidelijk.

* Mijn favoriete toko. Ik ben een echte rijstvreter, hoe heter en gekruider, hoe beter, dus ik hoop dat ik die producten ook in Frankrijk kan vinden, ja, ik denk dat ik dat wel zou missen. ( Lust overigens ook graag couscous en pasta's, dus omkomen van de honger zal ik niet!) Denk wel dat ik in eerste instantie zakken thaise jasmijn rijst en literpotten sambal mee zal zuilen. Plaats genoeg in de koffer, ik eet geen pindakaas of stroopwafels, dus dat scheelt weer. Ik kijk er wel naar uit om de Franse keuken te gaan ontdekken.

* De shop. De mensen in en rond onze shop, de lol, de verhalen, de tattoos. Zal in Frankrijk op den duur ook wel leuk zijn, maar voordat je de taal machtig bent en daar ook echt de verhalen en grapjes begrijpt....dat duurt dan weer even. Ook de gezelligheid van ons straatje, de andere winkeliers waar je lekker even gezamelijk kunt klagen over de gemeente, de belasting, het weer, of juist het feit dat de zon zo lekker schijnt.

* Het gemak van de taal kennen. Kijk, ik weet dat dit tijdelijk is, maar iets simpels als een pondje gehakt bestellen, daar hoef ik nu niet over na te denken, dat wordt straks natuurlijk wel even anders, hoe goed ik me ook voorbereid. Toch vind ik dat juist ook wel erg leuk, met handen en voeten proberen iets voorelkaar te krijgen, en dan heel trots zijn als het lukt.

* Tot mijn schrik kan ik niets anders meer bedenken...hoe hard ik ook probeer....erg he? Iemand nog suggesties??

Er schiet me toch nog wat te binnen....volkorenbrood! Nu kennen ze in Frankrijk geen echte broodmaaltijd, dus pas ik me maar aan, geen probleem!

Welk Huis Waar & Waarom...

Als we naar Frankrijk gaan moeten we natuurlijk een dak boven ons hoofd. Duidelijk. Maar wat voor een dak, en waar? Wat zijn de wensen en wat zijn de eisen? Ook niet zo makkelijk kiezen als het lijkt, niet alleen vanwege het budget, daar een andere keer meer over, maar er zijn een aantal dingen waar we rekening mee moeten houden. Kijk, heb je geen kids dan is mijn keuze eenvoudig, dan werd het een "maison de campagne", een lieflijk, vrijstaand boerderijtje.

Maar die kids, tsja, die hebben we, en dus moet er een school in de omgeving zijn, en andere kindjes om mee te spelen, en sport/dans/hobbyclubjes.En een dokter, ziekenhuis, tandarts.....Je weet wel. Ook moet een grotere stad in de buurt zijn, max 1 uur rijden i.v.m. de shop, en een vliegveld, daar Jo voorlopig heen en weer moet reizen voor zijn werk in Nederland.

Dus een huis dichtbij een een dorp/ stadje zou ideaal zijn. We willen niet middenin een dorp of stad wonen, dat doen we nu ook, en dat zijn we zat. We willen dus wel wat ruimte en als het even kan ook nog wat uitzicht. Op heuvels liefst. Ook moet er niet te veel geklust moeten worden, we kunnen goed tatoeeren, maar een huis verbouwen? In de 14 jaar dat we samen zijn, hebben we ontdekt dat klussen niet onze sterkste kant is....We kunnen aardig schilderen en behangen, en een lamp verwisselen is ook geen probleem, maar verbouwen is toch een ander verhaal...( hoewel we samen prima een ikea keuken in mekaar hebben gezet, dat dan weer wel, er is dus nog hoop...) We hebben via internet een waanzinnig huis gezien, een "maison de maitre", herenhuis dus. Ligt aan de rand van een groot dorp, vrijstaand, met uitzicht op glooiend landschap, lekkere grote tuin, in goede staat, scholen etc in de buurt. We gaan in de meivakantie kijken. Spannend!

Muzzy....

Ja, hoor, we zijn aan de "Muzzy"!

Had vorige week een proefpakketje besteld , en dat kwam woensdag binnen. Dèmi is verslaafd. Vanmorgen is ze thuis gebleven van school omdat ze onderweg naar school haar hele ontbijt eruit had gegooid, en nu staat de hele dag Muzzy op. Ze zit aan de buis geplakt, en herhaalt alle woordjes en zinnetjes, zelfs de liedjes zingt ze al mee. Wonderkind. hahaha
Enne....ondertussen blijft er bij mij ook e.e.a. hangen.....

Lente....

De lente is voorzichtig begonnen...Vandaag stap 1 in ons karweitjes plan gedaan, de elektra in de garage gefikst, en de tuin opgeruimd, daar lagen zelfs nog de lege dozen van de sinterklaas....Ja ik weet het, moet me schamen, maar doe ik niet. Beits gehaald voor de teaken-tuinset, moet er alleen nog op. Van de week effe, als het droog blijft....Volgende week beginnen we aan de keuken, is eigenlijk allemaal afwerkwerkjes, ( leuk woord, zou tie in de Dikke staan?) maar moeten gebeuren. Vraag me af hoe het nu in La Douce is......

1 mei naar Frankrijk!

Sorry lieve Mams, ( jarig 3 mei) en dochter Suus, ( jarig 6 mei), maar naast me ligt een dikke envelop, met daarin het huurcontract voor een vakantie huisje. We gaan er 1 week naar toe, om een huis te bekijken in Carmaux, en om de omgeving op te slurpen. Ook gaan we de Toulouse tattoo-scene bekijken, en hopelijk meer info krijgen over het opstarten van een shop. Ik weet al dat je o.a. een 21 uur durende hygiene opleiding moet doen, om je vergunning te krijgen, en dat die vergunning op naam staat, en niet op shop zoals hier in Nederland. Laten we hopen dat de plaatselijke tatoeerders een beetje mee willen werken, en niet de arrogantie bezitten zoals vele hier. Ik heb wel ontdekt dat er in verhouding erg veel shops per stad zijn, in een gemiddelde stad van 50.000 inwoners zijn er zo'n 4 of 5 shops, erg veel dus, maar dat betekent ook dat tattoo " in" is, of op z'n minst geaccepteerd. In Toulouse, (+/- 600.000) inw, zijn zo'n 26 shops, waarvan 5 met website, waarvan 1 indruk maakte qua tattoos.Er is hoop voor de Schuurmannetjes! Ik heb er zoooooo'n zin in!!!

Foto tussendoor...

Ongeduld....

Ik wil weg. Ik wil echt weg. Naar Frankrijk ja. Ik dacht, "Als de lente hier begint denk ik er misschien anders over, dan gaat HET GEVOEL wel weg...."Nou, dus niet. De krokusjes steken hun kopje op in de voortuin, s'morgens wakker worden en het is licht buiten, s'avonds geen lamp aan boven de eettafel, het begint er zowaar op te lijken....maar toch....IK WIL WEHEG!! Ik ben op zoek naar een verblijfadres voor de meivakantie, liefst bij ge-emigreerde nederlanders ( die snappen wat we bedoelen denk ik), in de Haute Garonne,of Tarn, zodat we naar een huis kunnen gaan kijken, en in Toulouse wat tattooshops kunnen bezoeken. Ook ben ik begonnen met een to-do lijst wat betreft ons huis hier, er liggen nog aardig wat klussen en klusjes te wachten, en ik dacht als we die klusjes nou doen, dan is ons huis meer waard als we het gaan verkopen, en gaan we niet verkopen, dan zijn de klusjes toch maar mooi gedaan! Het is een begin....maar ik ben ongeduldig.....

Weekje Ardennen

Zo, nieuwe maand, nieuw bericht dan maar.

We zijn afgelopen vrijdag terug gekomen van een weekje Belgische Ardennen. Ardennen?? Ja, Ardennen, ik weet t, da's geen Frankrijk, maar ze spreken er wel Frans, sort of, dus Frans genoeg voor ons. Alle gekheid op een stokkie, we moesten er gewoon effe uit, en dit stond al een tijdje gepland, lekker wandelen met de kids, relaxen bij de openhaard, drankje, kaasje, je kent dat wel. Heerlijk. Toch was het niet geheel on-Frans, we hebben kunnen testen hoever we ons verstaanbaar konden maken, en ik moet zeggen, t viel niet tegen, ben niet uitgelachen of weggehoond, en heb zelf een grap in het Frans begrepen en terug kunnen maken, over blondjes, hahaha, hoe ironisch! Anyway, ik vind het nog steeds moeilijk, toen we terug hier de botlek in kwamen rijden wilde ik het liefst gelijk weer omkeren, weg hier, maar aan de andere kant geeft de financiele kant van het emigratie verhaal me toch wel twijfel.....ik bedoel, je moet er toch kunnen leven....ik hoef geen super luxe, maar gewoon genoeg om s'nachts rustig te kunnen slapen. Ik heb 80 % ja en 20% nee gevoel.....We hebben in ieder geval bepaald in welk gebied we ons eventueel zouden willen vestigen, n.l. de Midi Pyreneeen, en dan met name in de Haute Garonne, in een straal van 80 km rond Toulouse.

Alweer een stapje verder dus.