zondag 28 maart 2010

Rode Wijn.

Na mijn "vrolijke" bericht van afgelopen vrijdag ben ik maar het tuinmeubel gaan beitsen, de zon scheen lekker, en door er even goed tegenaan te gaan was ik met een uurtje klaar. Door de tegenvaller waren we natuurlijk even pissed off, maar het heeft ons wel gesterkt in de beslissing om te gaan. Even ter rechtzetting; we zijn niet zo onnozel dat we denken dat er in Frankrijk geen belasting en energierekeningen bestaan, of dat je daar niet tegen problemen aan kunt lopen, maar we zijn het hier in Holland gewoon zat. Ik met name, kan me nogal druk maken over bepaalde dingen, en ik kan hier dan mijn ei niet kwijt, overal mensen, auto's, huizen......geen rust in mijn kop. Ik stel me voor dat als ik in Frankrijk de kolder krijg, dat ik dan een lekker stuk kan gaan lopen, even mijn verstand op nul, lekker mijn camera over mijn schouder en gewoon alles even los laten. Hier lukt me dat niet. 
En wat heeft dit alles met de titel te maken? Niets....of eigenlijk wel, want zie je, ik ben geen wijndrinker. Eigenlijk helemaal geen echte drinker, in de zomer vind ik het leuk en lekker om mojito's te maken, en heel soms lust ik ook een baco'tje, maar wijn en dan vooral rode.....BBbbbrr....Maar ja, ik ga naar het land van de wijn, dus moet ik integreren, toch? Ik naar de slijter, en het verhaal uitgelegd, MizzEl wil aan de wijn, waar begin ik mee? Hele uitleg gehad, en er werd mij aangeraden te beginnen met een heel licht en fruitige Beaujolais Villages. Awel, thuis aangekomen de fles ontkurkt, ingeschonken en voila! De vullingen sprongen van mijn tanden. Ik dacht: de aanhouder wint, dus hup! Nog een slokje! Iets minder heftig.....na een slokje of 4 begon het zowaar te smaken, en na een halve fles was ik erg vrolijk en hield  heel veel van wijn. ahem. Effe serieus, ik denk dat ik qua wijndrinken geen expert zal worden, maar merk wel dat ik het kan leren drinken, met mate(n). Salut!

1 opmerking:

Tom zei

We (mijn vrouw en ik) snappen je volkomen: niet qua wijn overigens, maar wel qua huizen, auto's, drukte in NL. Vreselijk. Voor mij gold dan: elke dag weer stompzinnig in je auto stappen, achteraan sluiten in de file, uren draaien (hoewel ik mijn werk absoluut heel erg leuk vond, daar niet van), weer terug in de auto, file, koken, slapen, file, werken, file en ga zo maar door. Hier besef ik dat ik leef: als ik het warm wil hebben, moet ik hout hakken. Als ik wil lopen, stap ik de deur uit en sta in het bos. Heerlijk. Echt leven. Dat verschil is met geen pen te beschrijven. Ook niet met een toetsenbord :-)

Au revoir!

Tom