We zijn afgelopen vrijdag terug gekomen van een weekje Belgische Ardennen. Ardennen?? Ja, Ardennen, ik weet t, da's geen Frankrijk, maar ze spreken er wel Frans, sort of, dus Frans genoeg voor ons. Alle gekheid op een stokkie, we moesten er gewoon effe uit, en dit stond al een tijdje gepland, lekker wandelen met de kids, relaxen bij de openhaard, drankje, kaasje, je kent dat wel. Heerlijk. Toch was het niet geheel on-Frans, we hebben kunnen testen hoever we ons verstaanbaar konden maken, en ik moet zeggen, t viel niet tegen, ben niet uitgelachen of weggehoond, en heb zelf een grap in het Frans begrepen en terug kunnen maken, over blondjes, hahaha, hoe ironisch! Anyway, ik vind het nog steeds moeilijk, toen we terug hier de botlek in kwamen rijden wilde ik het liefst gelijk weer omkeren, weg hier, maar aan de andere kant geeft de financiele kant van het emigratie verhaal me toch wel twijfel.....ik bedoel, je moet er toch kunnen leven....ik hoef geen super luxe, maar gewoon genoeg om s'nachts rustig te kunnen slapen. Ik heb 80 % ja en 20% nee gevoel.....We hebben in ieder geval bepaald in welk gebied we ons eventueel zouden willen vestigen, n.l. de Midi Pyreneeen, en dan met name in de Haute Garonne, in een straal van 80 km rond Toulouse.
Alweer een stapje verder dus.
3 opmerkingen:
Uhm... Leuk hoor.. Maar liever een stukje zuidelijker... Ik bedoel, ik moet toch kunnen zonnen en zwemmen als ik op bezoek kom. hahahaha.
Zo uhm, Elly. denk je even aan je oude dag?? Blijf je Nederlander en blijf je mee betalen aan je pensioen?
En oh.. Als het zover is kunnen die konijnen natuurijk niet mee... Zal ik die op komen eten? Ik bedoel, een nieuw huis bieden??
Blijf jij maar uit de buurt van mijn konijnen, kannibaal! hahaha
Dat Botlek gevoel is eenvoudiger op te lossen in een dorpje op het Zeeuwse platteland Elly.
Jammer dat het weer daar niet echt veel beter is.
Een reactie posten