Marsipulami

Ik heb al maanden last van mijn rechterschouder, een pees ontsteking volgens mijn pillendraaier, niets aan te doen, gaat wel weer over zegt ie..-fijn hoor, kan niet eens mijn b.h. fatsoenlijk aankrijgen, en zonder is echt geen optie..-maar ik denk nu de oplossing te hebben gevonden. Naast onze shop zit een heel klein winkelpandje wat bestierd word door een heel klein Chinees vrouwtje. Iedere morgen komt ze op haar fietsje haar winkeltje openen en heeft een groot assortiment potten en potjes met allerlei vreemde kruiden en mengseltjes. Er hangt ook zo'n typisch geurtje in het winkeltje, een beetje geheimzinnig en oriëntaals. Ze "doet" aan accupunctuur en massages, en ik heb al vele mensen horen praten over de wonderen die ze verricht. Ook mijn echtgenoot is vol lof, had een lange tijd vervelende pijn in zijn onderrug en is na 1 behandeling van het kruidenvrouwtje helemaal genezen. Daar zat ik dus vanochtend vroeg, in haar spreekkamer alwaar zij in rap Chinees schoonschrift mijn hele medische geschiedenis op een blaadje noteerde. Ik keek ondertussen eens om me heen naar allerlei wandposters met blote mannen -getekende he, niet gelijk doordenken!- waarbij alle zenuwbanen, aders en adertjes, spieren en meer van dat soort ingrediënten van de mens duidelijk te zien waren. Voor mij op het bureau stond een heus mannen-standbeeld, te pronken in al zijn glorie, ook weer geaderd en gemarkeerd op alle vitale en belangrijke punten. Ik ben benieuwd wat er verder gaat gebeuren. Even later heeft ze genoeg geschreven en gaan we naar een klein kamertje waar ik me gedeeltelijk mag ontkleden en op een behandeltafel ga liggen. Mijn nek en schouder worden grondig gemasseerd met een naar tijgerbalsem geurend goedje waarna er warme glazen bollen op mijn nek, borst, arm en rug worden geplaatst, vreemd gevoel, niet onaangenaam.

Dan vraagt ze me of ik bang ben voor naalden, waarbij ik in de lach schiet, mijn vele tattoos zijn erg zichtbaar nu ik hier zo half ontkleed lig, en ze lacht zelf mee als ze zich haar eigen vraag beseft. Er worden piepkleine naaldjes in mijn hand en arm gestoken en ik voel er niets van. Ze begint gezellig een heel verhaal tegen me te vertellen wat ik half begrijp, haar accent is zwaar, maar zo nu en dan mompel ik iets wat op een antwoord lijkt en ze schijnt daar genoegen mee te nemen. Ze begint in mijn oor te friemelen en ik krijg kippenvel, mijn oren zijn nogal gevoelig namelijk. Later blijkt dat er piepkleine pleistertjes met pitjes op strategische plekjes in mijn oren zijn geplakt en dat ik die een paar keer per dag moet masseren. Na een tijdje verwijderd ze de glazen bollen, wat een vreemd, irritant gevoel geeft, maar niet pijnlijk is. Ook de acupunctuurnaaldjes gaan eruit. Nog even worden er wat vastzittende nek spieren los gemasseerd, oef. Tijdens het aankleden bemerk ik de grote dieprode zuigplekken die de bollen hebben achtergelaten, en ik schiet in de lach, ik lijk wel een marsipulami! Ik merk ook dat ik nauwelijks meer pijn in mijn arm heb, ik kan gewoon mijn b.h aantrekken zonder dat de boel blokkeerd. YEAH! Ik krijg nog wat druppeltjes en zuigtabletjes mee,-voor mijn altijd hese stem- en verlaat een beetje licht in mijn hoofd het winkeltje. Dit moet ik vaker doen, neem ik me voor.