Gisteren was mijn verjaardag. 45 ben ik geworden, o, joepie.....Ik houd niet van verjaardagen, vooral niet de mijne. begrijp me niet verkeerd, ik houd van feestjes, hell yeah, met dansen, wat drinken, lol, maar een verjaardag is geen feestje, een verjaardag is werken. Hard werken. Een hele dag heb ik nodig voor boodschappen, want een verjaardag betekent mensen over de vloer, en die mensen moeten eten. En drinken. Niet alleen een chippie en een worsie, nee er moet gekookt worden. Uitgebreid. Rijsttafels, of Indiase curries, compleet met naanbrood en chutney, of lekkere Surinaamse rotie. enfin, eten dus. Johann zegt altijd: "Waarom zo moeilijk doen?? Geef ze een kom soep of haal een baal patat!" DUH!!!! Nee dus, als er eters komen moet ik koken, lekker eten maken. Ik maak het dus mezelf moeilijk, ik weet het, maar ik kan niet anders. Dus heb ik een aantal jaartjes geleden al besloten mijn eigen verjaardag ( en die van Jo) niet meer te vieren, geen boodschappen, geen huis vol erg lieve mensen, geen nachtelijke opruimakties terwijl ik op mijn tandvlees loop van vermoeidheid. In plaats daarvan ga ik uit eten, in een restaurant, samen met mijn hub, waar lekker VOOR ons wordt gekookt, opgeruimd, afgewassen. Dat is pas jarig zijn! Mijn ouders zijn afgelopen zondag geweest,( Frans kookboek gekregen!) lekker intiem ge-gourmet, mijn kids kwamen gisteren met aanhang aanwaaien, met cadeautjes en bloemen,gezellig in de zon in de tuin taart gegeten, en het was goed. Hieperdepiep.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten