Wat was mijn allereerste Frankrijk ervaring? Dat moet zo'n 22 jaar geleden zijn geweest, ik was toen getrouwd met mijn ex. Hij werkte als super-cargo, een baan in de scheepvaart waarbij hij verantwoordelijk was voor het inplannen van ladingen op hele grote vrachtschepen. Soms moest hij meevaren, en ik mocht ook eens mee. Het was geen lange vaart, het schip voer van Antwerpen naar Le Havre, en we reden met de auto dan weer terug naar Nederland. Voor mij een heel avontuur, want ik was nog nooit in Frankrijk geweest. Het schip heette de Amalfi, en was een Italiaans vrachtschip, met dus alleen maar Italiaanse bemanning. Als enige vrouw (meisje eigenlijk) aan boord toch wel vreemd, ook al omdat ik vroeger gruwelijk verlegen was, en heel erg onzeker. Ik mocht mee-eten aan de kapiteinstafel, en kreeg de meest exclusieve heerlijke Italiaanse gerechten voorgeschoteld, zalig, behalve die ene keer dat er inktvis werd geserveerd....het zag er heerlijk uit, maar toen ik ging eten....echt smerig, en ik durfde niets te zeggen...heb dus ook nooit geen inktvis meer gegeten....Enfin, het was een hele mooie maar erg vroege ochtend in de zomer toen we aanmeerde in Le Havre, en van daaruit vervolgde we onze reis per auto. Mijn ex was wel het type van de mooie routes, en niet van de snelweg, dus was de omgeving geweldig om doorheen te rijden, en ik genoot dan ook van al dat moois. Na een tijdje krijg je dan toch wel trek in een bak koffie, en we zagen een soort restaurantje langs de weg, waar we besloten te stoppen. Het was er oud, klein en een beetje donker, maar kraakhelder, en een stevige vrouw, klein en met het donkere haar in een knot strak in haar nek en gekleed in een zwart truitje en zwarte kokerrok verwelkomde ons met een nieuwsgierig " Bonjour". Ik zweer het, het leek alsof ze zo was weggelopen uit een oude Franse speelfilm, zo had ik in mijn fantasie altijd gedacht dat Franse vrouwen eruit zagen! We bestelden koffie en ik denk croissants, en ik kreeg een grote -in mijn ogen- soepkom vol met heerlijke cafe au lait. Ik weet niet of het de mooie zomermorgen, de koffie, of de Franse vrouw was, maar ik werd op slag verliefd op Frankrijk....en drink nog steeds cafe au lait!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten