donderdag 9 december 2010

Mijn eerste keer.

Nee dit blogje gaat niet over DIE eerste keer, dat verhaal zal ik je niet aandoen. Dit verhaal gaat over mij, van de week, de eerste keer bij de psychiater. Ik kom binnen en loop naar de receptie en meld dat ik er ben. Heeft u de vragenlijst ingevuld? Welke vragenlijst, ik heb geen vragenlijst. Oh.Vrouw achter de balie kijkt me aan of ik ze wel helemaal op het rijtje heb.duh. Ik meld dat ik wel 2 maanden geleden een vragenlijst online heb ingevuld? Haar vingers ratelen snel over het toetsenbord van haar pc. Okee, ik zie het, u heeft hem ingevuld. Hier heb ik voor u een vragenlijst, u kunt plaats nemen in het kamertje hiernaast en hem even invullen....ben ik nou gek of...?? Ik doe maar netjes wat me gevraagd wordt. Hé hallo! In het kamertje een vrouwtje wat ik ken. Jij ook hier?? Nieuwsgierig, vragend wordt ik bekeken. Uh ja, hoi, ik ook hier ja. grinnik. Na het invullen mag in naar de wachtkamer. Hoi! Een vriendin van een klant in de shop. Jij ook hier?? Wederom nieuwsgierige blikken. Ja, ik ook hier. -zucht- Anoniem niet sporen zit er niet in merk ik wel. What the hell. Al gauw wordt ik geroepen door lange dunne man met heel veel krulletjes. Ik loop de trap op achter zijn skinny ass. Ik moet even uitleggen, lieve kijkbuiskinderen, dat ik erg van de eerste indrukken ben, ik kijk, oordeel en besluit. Niet goed, kweet t, maar ja, zo zit ik in mekaar. Eerste indruk van deze man: het is een man. Op zich niks mis mee, dat man zijn, maar om heel mijn hebben en houwen op tafel te leggen bij een vreemde man....maar ik moet het er maar mee doen, denk ik dan. Positief blijven. Ik volg hem het kamertje in en neem plaats voor het bureau. Nu kan ik zijn gezicht beter bestuderen. Hij is al wat ouder, ik schat een jaar of 50. Heeft wel lieve ogen. okee, pluspunt. Zijn manier van bewegen valt me op, en ik concludeer: homo. Weer een pluspunt, ik kan goed met homo's overweg, ze vinden mij meestal ook wel te pruimen. Dan komen er de vragen -nog meer vragen, en al die lijsten dan?!?- Ik beantwoord ze braaf. Heel mijn doopceel wordt doorgelicht. Zo nu en dan gaat er een wenkbrauw omhoog bij krullenbol, verder blijft zijn gezicht professioneel in de plooi. Er wordt driftig geschreven op het vragenformulier, en veel kanttekeningen gemaakt. Je wil mijn verhaal? Dan kun je het krijgen ook, werken zal je meneer de hersenploeteraar. "Je hebt 7 (8) kinderen?" yep. "Allemaal van dezelfde vader?" Nope. Vier verschillende vaders. Wenkbrauwtje stijgt, en blijft even hangen, alsof het niet weet hoe weer te dalen tot professionele hoogte." Eén kindje overleden?" Ja meneer, 10 jaar geleden. Brok in mijn keel. Shit. Ander onderwerp? Gelukkig, hij vat 'm. Jeugd, huwelijk, sexleven, werk, alles komt voorbij. Hoe omschrijf ik mezelf? Uuh....kweet niet...positief of negatief? Mag allebei. Ik weet t zo gauw niet te verzinnen. Hadden ze van te voren moeten zeggen, had ik erover na kunnen denken. Hij laat t voor wat t is. Het uur is voorbij. We maken een nieuwe afspraak, en krullenbol verteld me dat dit het intake gesprek was. Er is nog een vervolg, einde van de maand. Dan wordt ik in de groep gegooid, en kijken ze wie het beste bij me past als behandellaar. Krullenbol geeft en hand en zegt gedag. Dag Meneer, tot de volgende keer maar weer.
Weer thuis weet ik ineens hoe ik mezelf zou omschrijven. Creatief. Gesloten. Regeltante. Eerlijk. Wantrouwend. Vaak negatief. Loner. Zal ik hem bellen? Of is dat niet gepast?

6 opmerkingen:

Roelien zei

Wat een dapper besluit! Niet alleen om het te doen maar ook om het hier op te schrijven.
Zeker meenemen naar het volgende gesprek: alles wat je nu en de komende week te binnen schiet.
Als het goed is, zullen ze er open voor staan. Succes!
Moet je ergens tussen kerst en o&n dan weer komen?

La Maison zei

Jeetje, je laat hier nogal wat los over jezelf, en dan vind je jezelf gesloten?
Schrijf op wat je bedenkt over jezelf, dat scheelt weer een paar sessies.
Als krullenbol jouw aanspreekt kun je dat best zeggen, het gaat er toch om dat je met iemand praat die JIJ ziet zitten?

Liefs
Hermine

Sylvia zei

Hmmmm, ga op je eerste indruk af. Als krullebol je niet bevalt, zoek dan een andere. Meer psychiaters dan kerken tenslotte ;)

Zet em op... ik heb 2 jaar lang elke week tov en psychiater gezeten en het heeft me echt geholpen. Maar tussen ons klikte het dan ook bijzonder goed.

Cilia zei

Hoi Elly,
Er is al zoveel over gezegd, daar kan ik niet overheen. Wel wil ik je zeggen, dat ik het knap vind dat je aktie ondernomen hebt. Lijkt me al een hele grote, enge, stap.....
Succes.

Unknown zei

@ Hermine: Ik mag de 28 ste weer, dan pas weer in het nieuwe jaar. Nieuw jaar, nieuwe ronde zullen we maar zeggen! ;)
@ de andere ladies: Ik ben er klaar voor, en eng vind ik het (nog) niet, Kijk er eigenlijk wel naar uit, het kan alleen maar beter toch.

10 zei

mijn ervaring; mensen die nooit hulp zoeken buiten zichzelf; die sporen niet. Die groeien vaak zo scheef als een banaan en blijven beweren dat ze het bij het rechte (banenen)eind hebben. Gesloten vind ik je ook niet. Blijf in dit traject wel bij jezelf. Anderen kunnen niet voor jou bepalen wat en wie het beste bij je past. Soort therapie niet en de behandelaar ook niet. Ik ben altijd beter uit mijn therapiën gekomen als dat ik erin ging. En geloof me maar, het waren er erg erg veel. Tot de laatste, die was 1x, 4 uur lang. Nu kan ik het zelf. Het enige dat ze allemaal bij elkaar opgeteld mij geleerd hebben; blijf bij jezelf, koester jezelf en leef vanuit jezelf. Hoe mensen daar komen, hangt van de mens af; ieder zijn eigen pad.
Liefs